Przedwczesny wytrysk przez całe życie występuje u 30-40% mężczyzn na świecie. Nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, ale może negatywnie wpływać na życie seksualne. Powodem jest niezdolność mężczyzny do utrzymania czasu trwania stosunku, który jest niezbędny do osiągnięcia orgazmu przez oboje partnerów seksualnych.
Czym jest przedwczesny wytrysk?
Przedwczesny wytrysk jest formą dysfunkcji seksualnej, przez którą mężczyzna nie może kontrolować swojego wytrysku. Wytrysk nasienia występuje już przy minimalnej stymulacji penisa.
Przedwczesny wytrysk może być absolutny lub względny. W przypadku typu absolutnego wytrysk występuje przed lub na początku stosunku płciowego (po mniej niż czterech-pięciu ruchach frykcyjnych). W przypadku typu względnego stosunek płciowy nie trwa wystarczająco długo, aby zadowolić oboje partnerów.
Jak przebiega wytrysk?
Wytrysk jest czynnością odruchową, która skutkuje usunięciem plemników z organizmu. Wytrysk u mężczyzn występuje w wyniku stymulacji seksualnej penisa na określonym poziomie podniecenia. Wytrysk występuje w dwóch fazach:
- W pierwszej fazie gruczoł krokowy i pęcherzyki nasienne produkują wydzielinę, z której powstają plemniki, a przewody wytryskowe kurczą się, aby wycisnąć ejakulat do nasady penisa.
- W drugiej fazie mięśnie u podstawy penisa kurczą się co 0,8 sekundy, aby wypchnąć ejakulat z penisa (do pięciu skurczów).
Kobiecy wytrysk występuje podczas podniecenia seksualnego lub orgazmu i polega na wypuszczeniu płynu ejakulacyjnego z pęcherza moczowego przez cewkę moczową na zewnątrz. Płyn ejakulacyjny jest wytwarzany przez gruczoły przycewkowe, ma mlecznobiały kolor i gęstą konsystencję. Ponadto podczas orgazmu z kobiecej cewki moczowej może wypływać przezroczysty płyn, który składa się z moczu i niewielkiej ilości ejakulatu.
Przyczyny przedwczesnego wytrysku
Przedwczesny wytrysk może być pierwotny lub wtórny. Pierwotne zaburzenie wytrysku jest stanem wrodzonym, który występuje już od pierwszego w życiu stosunku płciowego. Zaburzenie to występuje na skutek nieprawidłowego funkcjonowania ośrodków nerwowych, które regulują wytrysk, nieprawidłowości w rozwoju narządów płciowych (zwichnięcie lub skrzywienie penisa) lub wewnątrzmacicznego urazu płodu.
Inne przyczyny przedwczesnego wytrysku to:
- choroby zapalne i zakaźne układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki moczowej, zapalenie prostaty, zapalenie pęcherzyków nasiennych);
- nadwrażliwość żołędzi prącia;
- słabe mięśnie dna miednicy;
- urazy okolic pachwiny;
- niski poziom hormonów regulujących funkcje seksualne (oksytocyna, prolaktyna, hormony luteinizujące i stymulujące tarczycę).
Problemy z wytryskiem mogą być spowodowane niepewnością, niepokojem i nadmiernym podnieceniem mężczyzny w trakcie stosunku seksualnego. Zaburzenia wytrysku mogą być również skutkiem negatywnych doświadczeń seksualnych i problemów w relacjach z partnerką seksualną.
Przyczynami wytrysku w czasie snu (polucji nocnych) są sny o treści erotycznej, nadmierne podniecenie seksualne i przedłużająca się abstynencja seksualna. Mimowolny wytrysk w czasie snu występuje bez stymulacji narządów płciowych; najczęściej występuje u chłopców w okresie dojrzewania (14-16 lat).
Jeśli pacjent odczuwa ból i pieczenie w czasie przedwczesnego wytrysku lub jeśli w ejakulacie znajduje się krew, wskazuje to na schorzenia urologiczne. Hematospermia (krew w nasieniu podczas wytrysku) może wskazywać na zapalenie prostaty, jąder i pęcherzyków nasiennych, infekcje dróg moczowych, choroby przenoszone drogą płciową i nowotwory układu moczowo-płciowego.
Ból podczas wytrysku może pojawić się wskutek przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego, zapalenia cewki moczowej, kamieni w cewce moczowej i zwężenia cewki moczowej. Uczucie pieczenia podczas wytrysku zwykle wskazuje na infekcję błony śluzowej cewki moczowej lub zapalenie gruczołu krokowego.
Jak powstrzymać wytrysk?
Przedwczesny wytrysk można kontrolować przy pomocy technik behawioralnych. Skuteczna technika kontroli wytrysku polega na zatrzymaniu stymulacji penisa, gdy zbliża się wytrysk; następnie należy lekko ścisnąć miejsce, w którym żołądź łączy się z trzonem penisa — aż pacjent poczuje, że chęć wytrysku minęła.
Jak wyleczyć przedwczesną ejakulację 
Wytrysk można również opóźnić, zatrzymując na chwilę ruchy frykcyjne, spowalniając oddychanie i napinając mięsień łonowo-guziczny (maksymalny skurcz obszaru miednicy). Gdy chęć wytrysku ustąpi, można kontynuować stosunek płciowy.
Można również opóźnić wytrysk przy pomocy żeli intymnych i sprejów, które zawierają lidokainę. Środek znieczulający zmniejsza wrażliwość penisa i pozwala przedłużyć stosunek o dwie do trzech minut. Niektóre środki miejscowo znieczulające mogą powodować pieczenie po wytrysku i tymczasową utratę czucia w prąciu, dlatego przed użyciem takich preparatów należy najpierw skonsultować się z urologiem.
Metody leczenia przedwczesnego wytrysku
Leczenie przedwczesnego wytrysku rozpoczyna się od ustalenia jego przyczyny. Aby zdiagnozować przedwczesny wytrysk, urolog może zalecić badania laboratoryjne (ogólne badania krwi i moczu, badania poziomu hormonów) oraz USG Dopplera (nieinwazyjne badanie USG, które pozwala ocenić prędkość i kierunek przepływu krwi w naczyniach penisa). Wyróżnia się następujące metody leczenia przedwczesnego wytrysku:
- farmakologiczne;
- psychoterapeutyczne;
- chirurgiczne.
Leczenie farmakologiczne ma na celu wyeliminowanie przyczyn przedwczesnego wytrysku. W przypadku stanu zapalnego lub infekcji układu moczowo-płciowego urolog może przepisać leki przeciwzapalne lub antybiotyki. Metoda psychoterapeutyczna obejmuje konsultację z psychoterapeutą i nauczenie pacjenta technik kontrolowania wytrysku. Chirurgiczne leczenie przedwczesnego wytrysku jest wskazane w przypadku zwiększonej wrażliwości żołędzi prącia.
Denerwacja żołędzi — chirurgiczne leczenie przedwczesnego wytrysku
Denerwacja żołędzi to małoinwazyjna operacja, która ma na celu zmniejszenie zwiększonej wrażliwości penisa poprzez przecięcie włókien nerwowych. W zależności od zakresu interwencji chirurgicznej, denerwacja może być
- częściowa — przecięcie poszczególnych włókien nerwowych z późniejszym przywróceniem ich integralności;
- niepełna — przecięcie poszczególnych nerwów bez ich dalszego zszywania;
- całkowita — przecięcie wszystkich nerwów bez dalszego zszywania.
Denerwację przeprowadza się metodą fal radiowych, która pozwala na wykonanie niewielkich nacięć bez uszkadzania otaczających tkanek. Okres rehabilitacji po operacji trwa około miesiąca. W tym czasie zaleca się: powstrzymanie się od stosunków seksualnych, ograniczenie aktywności fizycznej, branie prysznica zamiast kąpieli w wannie, rezygnację z sauny i unikanie pływania w basenach i otwartych zbiornikach wodnych.
Przedwczesny wytrysk — domowe sposoby
Leczenie przedwczesnego wytrysku można wspomagać w domu, ściśle przestrzegając zaleceń urologa. Najpierw lekarz przedstawia pacjentowi techniki behawioralne, które mogą pomóc opóźnić wytrysk, a w razie potrzeby — przepisuje leki.
W przypadku słabych mięśni dna miednicy mężczyznom zaleca się wykonywanie ćwiczeń Kegla, które pomogą wzmocnić mięśnie i przedłużyć stosunek seksualny. Za każdym razem, gdy pacjent oddaje mocz, należy wstrzymać mocz na trzy sekundy, a następnie wypuścić go na trzy sekundy. Należy powtarzać to ćwiczenie 10 razy przy każdym oddawaniu moczu.
