Pytania i odpowiedzi o badaniom laboratoryjnym
Dzień dobry. Nie zaleca się wykonywania badania moczu podczas miesiączki. Lepiej wykonać planowe badanie po zakończeniu okresu. Dzień badania jest określany indywidualnie z powodu różnic w cyklu u kobiet; u niektórych pacjentek miesiączka trwa 3-4 dni, u innych 6-7 dni, więc trudno określić konkretny dzień badania. Wskazane jest pobranie próbki moczu, gdy nie ma już krwistej wydzieliny. Przed pobraniem moczu należy dokładnie umyć narządy płciowe i zatkać wejście do pochwy tamponem.
Dzień dobry. Krew pobierana jest z żyły na czczo; najlepiej przed pobraniem nie jeść przez 12-6 godzin. W dniu badania można wypić niewielką ilość wody. W dniu poprzedzającym badanie należy powstrzymać się od aktywności fizycznej, picia alkoholu, a także spożywania tłustych i pikantnych potraw. W godzinach porannych przed badaniem nie należy palić tytoniu.
Dzień dobry. Całkowita ilość kału do koprogramu powinna wynosić 15-20 gramów (mniej więcej objętość łyżeczki). Ponadto, aby uzyskać wiarygodny wynik, należy przestrzegać pewnych zasad przed badaniem. Dwa dni wcześniej należy wykluczyć z diety pomidory, sok pomidorowy, makaron, buraki oraz inne warzywa i owoce, które zawierają barwniki. Kał nie powinien również zawierać zanieczyszczeń z moczu. Nie zaleca się wykonywania badania kału w czasie miesiączki.
Dzień dobry. Należy przestrzegać pewnych zasad przechowywania kału, zanim trafi on do laboratorium. Jeżeli nie ma możliwości, by dostarczyć próbkę w ciągu dwóch godzin, dopuszcza się przechowywanie go w lodówce przez 8 godzin. Nie wolno zamrażać kału.
Dzień dobry! Na 72 godziny przed oddaniem stolca do badania w kierunku Helicobacter należy unikać przyjmowania środków przeczyszczających i czopków doodbytniczych. Nie należy przyjmować leków, które wpływają na kolor stolca, takich jak żelazo, bizmut, węgiel aktywny. Nie wolno także pić alkoholu. Nie należy dopuszczać, by do kału przedostał się mocz, woda lub krew. Badanie stolca należy wykonywać nie wcześniej niż 2 dni po lewatywie, badaniu RTG żołądka lub jelit lub kolonoskopii. Można jednak myć zęby. Do oddania krwi nie jest wymagane żadne przygotowanie.
Po zażyciu leków zawierających żelazo należy wykonać badania kontrolne po miesiącu od rozpoczęcia leczenia. Natomiast pacjenci, u których wcześniej stwierdzono niedokrwistość, powinni poddać się dodatkowym badaniom w celu ustalenia przyczyny takiego stanu. Powinni też skonsultować się z gastroenterologiem, aby wykluczyć lub potwierdzić zapalenie błony śluzowej żołądka, a także z urologiem, aby wykluczyć lub potwierdzić zapalenie nerek, zapalenie pęcherza moczowego. Należy też poddać się badaniu USG nerek i jamy brzusznej, biochemicznemu badaniu krwi oraz badaniom w kierunku rozpoznania anemii.
Hormon stymulujący tarczycę (TSH) jest głównym hormonem regulującym czynność tarczycy i poziom produkowanych przez nią hormonów. TSH jest wydzielany przez przysadkę mózgową i zależy od poziomu hormonów tarczycy we krwi. Zmniejszona czynność tarczycy z gwałtownym spadkiem ilości produkowanych przez nią hormonów nazywana jest niedoczynnością tarczycy. I odwrotnie, wzrost wydzielania hormonów tarczycy, który przekracza potrzeby organizmu, nazywany jest nadczynnością tarczycy. Oba te stany są szkodliwe i wymagają korekty. Jeśli chodzi o zalecenia dotyczące przygotowania się do badania hormonów tarczycy, to są one następujące: badania na hormony wykonuje się na czczo przed godziną 11:00. Przed wykonaniem badania można pić wodę, na godzinę przed badaniem nie można palić papierosów, a kobiety nie powinny wykonywać badania w 1–2. dniu cyklu miesiączkowego.
HCG we krwi zaczyna rosnąć od 6–8. dnia (najdokładniej od 10. dnia) od daty poczęcia i wzrasta dwukrotnie co 48 godzin do 8. tygodnia od daty poczęcia. W badaniu moczu zmianę (słaby drugi pasek) można zauważyć od 10–12. dnia od poczęcia, w zależności od czułości testu. Testy mają czułość od 5, 10, 15 IU/l. Im niższa jest ta liczba, tym wcześniej można otrzymać wynik.
Oznaczenie hemoglobiny glikowanej to badanie służące do wykrywania związku chemicznego hemoglobiny zawartej w czerwonych krwinkach z glukozą. Badanie pozwala określić średnią zawartość glukozy we krwi w ciągu ostatnich 2–3 miesięcy. Na 2–3 godziny przed pobraniem krwi zaleca się nie jeść, a na pół godziny przed badaniem nie ulegać stresowi fizycznemu i emocjonalnemu.
W badaniu ogólnym moczu jest wiele elementów, na które zwracamy uwagę. Przede wszystkim patrzymy na leukocyty, które świadczą o nasileniu stanu zapalnego; białko w moczu może również świadczyć o dysfunkcji nerek. Zwracamy też uwagę na ciężar właściwy, który może oznaczać ryzyko wystąpienia zespołu metabolicznego, a także na bakterie i śluz mogące świadczyć o chorobach przenoszonych drogą płciową. Sole w moczu to objawy kamicy moczowej. Częste oddawanie moczu w nocy może być objawem pęcherza neurogennego. Tak więc, oczywiście, do diagnostyki różnicowej potrzebujemy badania ogólnego moczu, badania ogólnego krwi oraz prób nerkowych (kreatynina i mocznik). Jeśli próby nerkowe wykazują podwyższony poziom, niektóre leki są zabronione.
