Blog Doctorpro str. 2

Adenomioza to rozrost endometrium w głąb warstwy mięśniowej macicy, który pod wpływem hormonów wywołuje pogrubienie ściany narządu i stan zapalny. Rozwija się najpewniej wieloczynnikowo — sprzyjać jej mogą m.in. mikrourazy po zabiegach, wady wrodzone, zapalenie macicy po porodzie czy zaburzenia hormonalne. Adenomioza objawia się głównie bolesnymi, obfitymi i przedłużonymi miesiączkami, przewlekłym bólem miednicy i plamieniami okołomiesiączkowymi. Leczenie opiera się na terapii hormonalnej, leczeniu objawowym oraz — w ciężkich przypadkach — metodach zabiegowych.

Zaparcia najczęściej wiążą się z dietą ubogą w błonnik i płyny, dlatego, aby się ich pozbyć, istotne jest zwiększenie zawartości błonnika w posiłkach (warzywa, owoce, pełnoziarniste zboża, strączki) oraz picie 1,5–2 l wody dziennie. Pomóc może też regularne jedzenie małych posiłków i zamiana tłuszczów nasyconych na nienasycone (oleje roślinne, ryby, orzechy). Warto ograniczyć słodycze, białe pieczywo i makarony, tłusty nabiał, czerwone mięso oraz alkohol, a włączyć do diety produkty sprzyjające perystaltyce, takie jak śliwki, gruszki, kiwi, owsiankę, kiszonki, jogurt i kefir z probiotykami.

Hormon luteinizujący (lutropina, LH) jest hormonem gonadotropowym (stymulującym pracę gruczołów płciowych) i odpowiada za funkcje rozrodcze u kobiet i mężczyzn. Hormon luteinizujący odgrywa ważną rolę w regulacji cyklu miesiączkowego i zajścia w ciążę u kobiet oraz produkcji testosteronu u mężczyzn.

Wzdęcia mogą być związane z przejadaniem się, spożywaniem produktów wzdymających, problemami z trawieniem, zaburzeniami hormonalnymi lub chorobami przewodu pokarmowego. Leczenie obejmuje zmianę diety, przyjmowanie leków oraz umiarkowaną aktywność fizyczną.

Choroby zapalne narządów miednicy mniejszej obejmują zapalenie macicy, jajowodów, jajników, przymacicza i otrzewnej. Zakażenie zwykle szerzy się drogą wstępującą z pochwy i szyjki macicy, najczęściej wywołują je bakterie przenoszone drogą płciową (chlamydie, gonokoki) lub flora warunkowo chorobotwórcza. Leczenie polega głównie na antybiotykoterapii, uzupełnianej lekami przeciwzapalnymi, przeciwbólowymi, probiotykami oraz — w ciężkich przypadkach — hospitalizacją i interwencją chirurgiczną.

Choroba refluksowa przełyku (GERD) to przewlekła choroba, której towarzyszy cofanie się treści żołądkowej do przełyku. Jedną z przyczyn rozwoju choroby jest niezbilansowana dieta (częste przejadanie się, nadużywanie tłustych, smażonych i pikantnych potraw, spożywanie posiłków bezpośrednio przed snem).

Zaburzeń oddawania moczu nie powinno się ignorować, ponieważ objaw ten może wskazywać na choroby układu moczowego, sercowo-naczyniowego i nerwowego. W przypadku niemożności oddania moczu lub jego niewielkich ilości należy zgłosić się do lekarza, który może przepisać antybiotyki, diuretyki, leki przeciwskurczowe, glikokortykosteroidy czy roztwory infuzyjne.

Zapalenie żołądka i dwunastnicy to choroba, która może się rozwinąć z powodu nieregularnego odżywiania i nadużywania pikantnych, smażonych, tłustych, kwaśnych i słonych potraw, które podrażniają przewód pokarmowy.

USG jamy brzusznej to nieinwazyjne badanie obrazowe, które pozwala ocenić stan narządów takich jak wątroba, trzustka, śledziona czy pęcherzyk żółciowy.

Łuszczyca to przewlekła choroba zapalna skóry, objawiająca się czerwonymi plamami i łuszczącym się naskórkiem. Aby złagodzić jej objawy, warto przestrzegać zbilansowanej diety, opartej na warzywach, owocach, pełnoziarnistych produktach bezglutenowych, tłustych rybach i zdrowych tłuszczach roślinnych. Zaleca się ograniczenie cukru, tłuszczów nasyconych, alkoholu i żywności przetworzonej, a w przypadku nadwagi — stosowanie diety niskokalorycznej. Istotna jest także indywidualna tolerancja na konkretne produkty, dlatego warto obserwować reakcje organizmu.

Około 230 milionów ludzi na całym świecie cierpi na atopowe zapalenie skóry. U około 80% osób choroba ta rozwija się w młodym wieku (przed ukończeniem szóstego roku życia), objawiając się okresowo przez całe życie.

Zapalenie skóry to choroba zapalna, która może wystąpić w wyniku różnych czynników zewnętrznych (np. alergeny, chemikalia) lub wewnętrznych (np. zaburzenia immunologiczne, zmiany hormonalne). Najpowszechniejsze rodzaje to atopowe zapalenie skóry, które wiąże się z alergiami, oraz kontaktowe zapalenie skóry, wywołane przez podrażnienia fizyczne lub chemiczne. Objawy obejmują zaczerwienienie, swędzenie, pieczenie, suchą i łuszczącą się skórę, a w cięższych przypadkach mogą występować pęcherze i strupy.